Leylâ'nın yolunu beklerken

Ez gubâr-ı nâka-i Leylâ ki Mecnûn sâlehâ,
Çeşm ber reh daşt, girdi zin beyâbân ber nehâst.

(Mecnûn, Leylâ'nın yolunu beklerken, yıllarca çöle baktı.
Çölden bir toz kalkmadı.)