Teshîr edici gözler neşe verici sözler

Teshîr edici gözler, neşe verici sözler,
hepsi hayâl oldular, ayrılık yamân oldu.
Derin derin bakışlar, içli bir hayât gizler.
dertliyim, görmiyeli, bir hayli zamân oldu.

Tâlih yüzüme gülüp, bana sevdirdi seni,
hasret de, elem gibi, yaktı bitirdi beni.
Ben geleceğim artık, bekleyemem gelmeni,
kalbimi zulmet bastı, gözlerimde kan doldu.

Mecnûn olmuş gezerim, aşkınla bunca yıldır,
yâ bu aşkla öleyim, yâhud yanına aldır.
Ayrılık perdelerin, bir bir gözümden kaldır,
en kıymetli günlerim, ne çâre hicrân oldu.

Seni kalbime koydum, yâd ellere bakmadım,
en muallâ dost gibi, dilimden bırakmadım.
Ben bir masûm bir kulum, başka yola sapmadım,
derim ki, candan yakın, bana bu cânan oldu.

Hayâller perde perde, gelir geçer gözümden,
hasretlik çizgileri, okunuyor yüzümden.
Sizi sevdim diyorum, aslâ dönmem sözümden,
ben râzıyım aşkımdan, bana bu, dermân oldu.

Mâziyi eşme sakın, yüreğim kan ağlıyor,
o eski hâtıralar, hep bir bir canlanıyor.
Birçok tanımıyanlar, beni mecnûn sanıyor,
ve diyorlar bu sarây, vaktsiz vîrân oldu.

Ayrı kalalı beri, dünyâ bana zındandır,
kalbimde neşe sürûr, eğer varsa, ondandır.
Benim en azîz dostum, senelerce filândır,
istemiyerek isim, bir kalıp (filân) oldu.

Sevmenin sonu var mı? ben, yok zannediyorum,
ve benim gibi âşık, cihânda yok diyorum.
Öyle temiz, öyle saf, bir aşkla seviyorum,
kalbim, sessiz, dalgasız, engin bir ummân oldu.